Je hebt geen idee, Ilse, hoe ik mij voel. Ik ben helemaal opgebrand, zo ontzettend moe, ik heb nergens meer zin in!
Ehh… ja, ik heb wél een idee hoe jij je voelt. Ik ben daar ook geweest. Twee keer…
Karin slaakt een zucht van verlichting. Eindelijk iemand die mij begrijpt! In haar omgeving is er vooral onbegrip. Zij is toch die kordate tante, die altijd iedereen helpt? Die overal aan meedoet? Een sterke vrouw?
Dat klopt, maar dat wil niet zeggen dat zij ook wel eens aan haar tax zit. Dat zij ook wel eens een steuntje kan gebruiken. Wat niet iedereen ziet, is dat zo iemand als Karin vaak veel hooi op haar vork heeft. Ze denkt vooral aan anderen en wil zelf niet klagen. Ben je dan sterk? Of houd je je groot? Voelt het als falen als je toegeeft dat je het niet meer trekt?
Hoe dan ook, Karin voelde zich ongelukkig. Onbegrepen en ongelukkig. En er was nog zoveel wat ze wilde doen, maar het lukte gewoonweg niet meer. De stap naar een coach is een lastige drempel, want ja, dat toegeven…
Ik weet als ervaringsdeskundige, dat je dan ook eigenlijk direct geholpen wilt worden, als je eenmaal die stap hebt gezet. Stel je voor dat je nog een half jaar op een wachtlijst moet staan! Dan maar zelf betalen en direct aan je herstel werken. Dat ben jij en dat is jouw gezondheid toch waard!
Karin vertelde tijdens het intakegesprek haar verhaal en keek reikhalzend uit naar haar herstel. Alleen al het idee dat er nu iets aan gedaan ging worden, maakte de last al lichter.
Met een zestal gesprekken, verdeeld over vijf maanden, was het traject van Karin afgerond. Ze kon het weer zelf. Ze had weer zin in het leven, energie! Karin liet me weten dat het niet alleen fijn was, die gesprekken. Die voelde als me-time. Maar dat het haar meer had gebracht, dan ze voorheen had gedacht.
Daar doe ik het voor!
Neem gerust contact op als jij ook snakt naar lucht, ruimte in je hoofd en een uitzicht.
Vul het contactformulier in voor meer informatie
Direct zelf jouw intakegesprek boeken, kan via www.calendly.com/coachveldhoven
